Schooltijd

Noordoosten wind verkleumt
mijn handen en gezicht tot grauw.
Ik zwoeg langs schoolgebouwen
die herkenning veinzen. Ze sliepen
toen, maar waken nu als honden
hongerend naar meisjesbenen.

Ik trap pedalen stuk, val gaten
in mijn blote knieën. Bloed druipt
op de grond. Stil trotseer ik meesters
sluit conciërges op. Snerpend klinkt
het fluitje dat me binnenloodst.
Als ik mijn fiets thuis wegzet
voel ik me kleiner dan ik was.