Bas Kwakman, de nieuwe directeur van Poetry, is tevreden. Poetry International (PI) heeft een goed festival gedraaid, met 500 bezoekers meer dan vorig jaar, een wereldkampioenschap slammen, een internationale dichtersbezetting met als hoogtepunt een optreden van de Zuid-Afrikaanse dichteres Antjie Krog en met meer contact tussen publiek en dichters dan ooit tevoren. Bovendien kon het publiek kennismaken met ‘Poetry International Web’, de dichterssite die door de redacteuren uit diverse landen wordt beheerd. Zij waren aanwezig om persoonlijk toelichting te geven. Een gevarieerd en levendig festival.

Blijft er nog iets te wensen over?

‘Nou, van alles. Bijvoorbeeld zou ik de website van Poetry International op de schop willen nemen. Een goed voorbeeld is de site http://www.poetryinternational.org van de stichting ‘Poetry International Web’ die door de diverse landen wordt gevuld en beheerd. Een prachtige en informatieve site, waar wij veel van kunnen leren.’

Ik dacht dat het Web en PI bij elkaar hoorden. Hoe zit dat?

‘Nee, dat is niet het geval. ‘Poetry International web’ is een zelfstandig project, waarvan de centrale redactie bij ons op kantoor zetelt. De site wordt gevuld door zo’n zeventien landen. In Nederland doet het Literair Productiefonds dat. Thomas Möhlmann is daarin de belangrijkste man. Het zou ook niet goed zijn als wij zelf de poëzie uitzochten die op het Web kwam; de webredacteuren doen dat zelf en geven ons suggesties. Ook De Poëzieclub, die onder andere Awater uitgeeft, is voortgekomen uit Poetry International, maar is nu een onafhankelijke stichting. Gelukkig is er tussen die verschillende groepen een goede samenwerking.’

Oké, dat begrijp ik. Heb je nog verdere aandachtspunten?

'Daarnaast heb ik wensen over een nog directere band tussen dichters en publiek. Maar het allerbelangrijkste is: naamsbekendheid. Dus meer en opvallender in de stad en het land aanwezig zijn. We gaan daar een goed concept voor uitwerken voor het komend jaar. We willen de mensen bereiken die wel aangeven geïnteresseerd te zijn, maar toch de drempel dit jaar niet overgestapt zijn. Uit de enquête die we dit jaar hielden, als een nulmeting voor de belangstelling en de kwaliteitsbeleving, blijkt dat dit een grote groep is.’
‘Er waren al activiteiten op dit gebied op verschillende locaties in Rotterdam dit jaar. In musea, de bibliotheek en de boekhandel stonden boxen waarin de museumgasten op videoscherm konden zien wie er op het festival kwamen en hoe het er aan toe ging. Dit om duidelijk te maken dat het voor publiek niet moeilijk is zich tussen de dichters thuis te voelen. Natuurlijk is er een internationale sfeer en zijn er dichters uit diverse landen, maar al het werk dat ten gehore wordt gebracht is ook in het Nederlands vertaald en op videoschermen mee te lezen tijdens de voordracht. Om het publiek meer te betrekken bij het festivalgevoel was er ruim gelegenheid om vragen te stellen aan de dichters en webredacteurs in de foyer. Een geslaagd experiment, dat volgend jaar zeker uitgebreid zal worden.’

Wat was voor jou persoonlijk het beste dit festival?

‘Dat ik zelf tijdens de lezingen ontdekkingen deed, poëzie ontdekte die ik wel op papier had gelezen, maar die bij de voordracht zo veel meer werd. Bovendien was er dit jaar een erg goede festivalsfeer door het contact tussen dichters, webredacteuren en publiek. In die enthousiaste, energieke sfeer konden we zelfs al tijdens het festival plannen maken voor volgend jaar, dus dat belooft wat!’

Zeist, augustus 2004

Annette van den Bosch.