Renée Luth

‘Dichten creëert een gezonde afstand tussen mij en de wereld’

Renée Luth

Liefste

Kom je?
Ik heb alles opgeruimd.
Ik heb mijn hart schoongeveegd,
mijn hoofd uitgemest,
en mijn huid gladgestreken.
Liefste kom je?
Ik heb lekkers in huis gehaald.
Genoeg verlangen in de koelkast,
verwachtingen in de diepvries
en de tafel is al gedekt met hongerige hartstocht.
Er is genoeg voor ons beiden.
Liefste kom je?

Minnares

Als jij je vertoont
klapperen mijn eierstokken als castagnetten,
wapperen woorden met hun rokken,
stampen vlinders ritmisch
op de bodem van mijn maag.
Flamenco, fado.
Mijn bloed bruist naar het zuiden.
Jouw stem doet mijn knieën knikken
als zonnebloemen van van Gogh.
Doet stof opwaaien van verlaten zandwegen,
de zee botsen tegen kusten.
Geschrokken, verdwaald,
smaak je zout.
Je lijf bestaat uit hoge kliffen,
steile rotsen.
We zoenen zon.
Ik spoel aan op blanke borsten.

Disco

Polonaise passie
Onbekende onderbuiken
Glimmende glimlachen
Kamikazekuddes eenzaamheid
Persen zich door rokerige ruimtes.
Thuis achtergebleven lege bedelende bedden
Opdringerig ongeduldig ongeluk
Het ruikt jong
Drank druk blaren stuk
Lampen likken blauwe plekken roze
Voeten vechten om een ritme
Disco

Maanlicht

Ik ben bang ik ben bang
ik ben bang

Ik:
elastieken hart
jonge jojo-ziel
eenzame eksterogen
jij:
angstige armen
hongerige huid
zuchtend zweet
ontluikende ogen
wij:
pingpongpassie
luchtbellach
vuurwerkverdriet

je ruikt kwetsbaar
het lijkt alsof je binnenstebuiten schiet
maar ik raak je niet
je zoent zoetigheid in zoute wonden
je bloost een muur omver
een kus op mijn hart
ik slik hem in
je raakt me niet
je ogen bloeien blauw
ik lees een traan
ik proef de maan
de afstand uit je hart
je blik vol glazen geluk

je vouwt je liefste woorden open

je armen zijn te kort
voor ons beiden
je spuwt maanlicht
je bent ver

ik ben bang

Kom
Geef mij je muur.
Ik maar er een huis van.
Voor ons.
Hoe dan ook ik wil je raken.
Lees mijn lippen in de lijnen.
De woorden blijven in hun hokken vandaag.
Omdat ik wil dat je me verstaat
maak ik alles van vroeger.
Ik vouw het voor je uit.
Voorzichtig of abrupt.
Hoe dan ook ik wil je raken.
Ik moet vertalen.
Dromen durven meer.
Ik leg een paar beelden voor je neer.
Kleuren knallen.
Kokhalzen van geluk of zeer.
Ik zoek contrast in wie ik ben
en wie jij was.
Wees niet bang voor,
of boos over,
sentiment
omdat je er misschien te veel in herkent.
Weet je eigenlijk dat wij
op dezelfde wereld leven?
We zouden elkaar moeten kunnen verstaan.
Jij een hart en ik een ziel.
Hoe dan ook ik wil je raken.
Want dit, dit is ons ventiel.

sterven

nu je de dag leegt
lege ogen in een bed
ik poets je tanden troost
je bent al weg
ik zie t in je lijnen
je handen kreukelen als ziekenhuisbedden
verpleegsters zijn vakkenvullers hier
een bed erbij een bed eraf
het enige dat je nog rest
is ademhalen
als een stil orkest
je ruikt naar plas en zweet
het is zoals het is
geen mooie woorden om je in te leggen
geen geduld meer om je aan te kleden
je pyjama is je avondjurk
sterven doe je nooit op je best.

Aan zee

Gorgelende schoorsteenpijpen.
Duinen tegenstribbelend tegen dijken gedrukt.
In stroeve schepen huist afscheid dat in beweging blijft.
Een pier strekt haar vingers uit.
Golven giechelen geschokt.
Mijn huid waait uit.
We maken meeuwen aan het schrikken.
Alles vraagt om een verdriet.
Donker geworden ogen.
De maan is een weekdier.
Strand vol verlaten schulpen.
Alles ademt dat het giet.
Maar wij,
wij voelen dat niet.
We kussen blussen koudvuur.
De horizon heeft schuim op de lippen vannacht.

Renée Luth (1979, Eibergen) werkt als beeldend kunstenaar en treedt regelmatig op als dichter in Groningen. Ze publiceerde voor het eerst op haar 16e in verzameld werk van de literaire salon Hengelo.Tevens publiceerde zij gedichten in plaatselijke kranten/magazines.

Hoe, wanneer en waarom ben je tot schrijven gekomen?

Ik schreef al verhalen en gedichten zodra ik kon schrijven… ik heb nog boekjes vol.
Op mijn elfde droeg ik voor het eerst een gedicht voor aan de klas en ik ontdekte dat ik daar mensen mee kon bereiken en dingen kon verwoorden die ik anders niet kon zeggen…
Mijn lerares Nederlands stimuleerde dat ik gedichten schreef. Ze las bijna alles en gaf feedback. Ik was nogal van haar onder de indruk dus ik wilde haar maar wat graag imponeren…
Op mijn vijftiende kwam ik bij een literaire salon in Hengelo. Daar trad ik voor het eerst op voor publiek en werden mijn eerste gedichten gepubliceerd.
Ik schrijf vooral om dingen op een rijtje te zetten of om mooie momenten te vangen. Ik ben een behoorlijk emotioneel mens en dichten creëert soms een gezonde afstand tussen mij en de wereld of het zorgt ervoor dat het gevoel tastbaar/ hanteerbaar wordt.

Vertel eens over de Groningse dichtclub waar je lid van bent?

De dichtclub komt elke eerste woensdag van de maand in Café Marleen in Groningen bij elkaar. Elke dichter moet dan minimaal een nieuw gedicht geschreven hebben. Das wel fijn.Je hebt een stok achter de deur om te schrijven. Daarnaast is het erg prettig om je collega’s te leren kennen en dingen met elkaar uit te wisselen. Ik zit er sinds twee jaar bij naar aanleiding van een optreden bij Noorderzon.

De dichtclub bracht een bundel uit 'Alle 13 goed'. Ik las daarin naast
jouw werk gedichten van een aantal bekendere dichters onder wie Anneke
Claus, Daniël Dee, Karel ten Haaf, Coen Peppelenbos. Hoe kwam de bundel tot
stand? En hoe was het om in een bundel te staan?

Het is leuk om in een bundel te staan.
De bundel wordt jaarlijks door Café Marleen uitgegeven en gefinancierd…
Dankzij hen is het dus mogelijk dat deze bundel al een paar jaar wordt uitgegeven. Wij leveren ieder een paar gedichten in. Daar zitten dichters bij als Coen, Anneke, Karel en Daniel, maar ook Rense Sinkgraven, Andre Degen , Harry Zijlstra enz enz.. doen mee.
Karel ten Haaf organiseert en presenteert de avonden en stelt de bundel samen.

Welk belang heeft dichten voor jou in jouw leven? Wat zou je willen
bereiken?

Dichten is voor mij onmisbaar. Het is voor mij een manier om de liefde en het leven hanteerbaarder te maken. En om in melancholische buien mooie herinneringen in woorden te vangen.Dat is alsof je een foto maakt in woorden. Mooi voor later ook…en mooi voor anderen soms. Die kunnen dan ff in je hoofd kijken. Of in hun eigen geschiedenis terugbladeren via jouw woorden.
Ik vind het ook mooi om zo direct mogelijk te zijn in de emoties… voor mij is dat de essentie van alles.En ik vind het mooi anderen hier ook mee te ontroeren… mm ik zeg dat beter in een gedicht (verwijzing maken svp rob naar het gedicht hieronder Kom)

Ik zou als ik eerlijk ben wel de nieuwe Vasalis of Neeltje Maria Min willen worden ooit… Door een breed publiek worden gelezen en op boekenlijsten staan lijkt me te gek haha, maar misschien is dat wel een grootheidswaan van mij. Ik heb in ieder geval de behoefte mensen te bereiken.

Welke dichter of dichtbundel heeft op jou het meeste indruk gemaakt?

Dat zijn er vier: Pablo Neruda, om de prachtige sfeer in al zijn werk, Mischa de Vreede, Met huid en hand..was mijn eerste dichtbundel ooit, die bundel heeft me sterk beïnvloed in mijn werk, Hagar Peeters , Genoeg gedicht over de liefde vandaag: is gewoon geniaal!, Hans Andreus , om zijn prachtige heldere toegankelijke liefdesgedichten.

Wat zou elke dichter moeten lezen/horen/zien?

Hmm ik denk dat iedereen haar of zijn eigen inspiratiebronnen heeft.
Ik zoek t in de natuur, kunst, films, muziek en de liefde. Literatuur ook wel maar heb geen specifiek boek dat men moet lezen.

Amelie is mijn mooiste film. Die film geeft mijn bewust lichtelijk naïeve en emotionele kijk op het leven weer en heeft prachtige muziek, een mooie hoofdrolspeelster en prachtige kleuren. Die zou ik aan iedereen aanraden. Voor mij is dat een combinatie van al mijn grote fascinaties.
Ik schilder en zing zelf ook. Daardoor heb ik een fascinatie voor alle vormen van kunst waarin dat samenkomt: taal, kleur, beeld en muziek. Zoals dat bijvoorbeeld in films prachtig gebeurt af en toe.

Kunst waar je naar moet kijken…. Hopper schept een prachtige sfeer… onheilspellend en erg knap gedaan… Kathe Kolwitz raakt tot op het bot. Bovendien houd ik van de meeste expressionisten.

Muziek die je ‘moet’ horen: Dayna Kurtz: “Make a mess of me”…liedje dat nogal impact op mij heeft altijd..gaat over de grote liefde.. Jaques Brell “De Nuttelozen van de nacht” *en ander werk van hem..… Elvis Costello samen met Anna Sofie von Otter…erg intens en ontroerend.. Ani di franco om haar teksten en muziek en omdat ze een sterke vrouw is.

Mijn eigen kunstwerken zijn een belangrijke uiting van mijn inspiratie
(zie ook mijn website www.relune.nl)